Londinium 1

[Midas]

je hebt toch wel een deal kunnen maken met je londinium?
Jij de machine en zij de foto's
Blijft overigens jammer dat jij nooit met een strega hebt gewerkt.
Ik ben benieuwd naar het verschil in 'gevoel'.
Er zijn allemaal lovende verhalen over de Strega maar mijn vriendin raakt hem niet aan..... niet handig dus.

[fransg]

Ha zo'n deal zou wel wat zijn, maar als ik door de straten ga, zoals vroeger een scharensliep, en ik riep "Mooooie fotoo's! DE fotograaaaf!" dan zou niemand de ramen opengooien en me de hele familie op de gevoelige plaat laten zetten voor een goed bedrag, vermoed ik.

En als ze bij de fabriek zouden denken "hee, een mooie serie voor reclamemateriaal" dan komt het er doorgaans op neer dat ze daar dan een lokale fotograaf voor inhuren en dat mag wat kosten want die is van een reclamebureau, bijvoorbeeld.

Zit ik niet mee. Als ik wat wil weten of denk verdomd hoe krijg ik dat zijpaneel er na een foto weer op, dan kan ik wel naar Londinium bellen, als is het diep in de nacht en dan komt het voor mekaar. Dus het mes snijdt wel aan veel kanten tegelijk zoals dat heet

Ja de Strega leek me het einde, een poosje geleden. Ik geloof dat de man bij wie ik de Microcimbali kocht er een had staan. Maar ik heb er toen niet mee gewerkt en ik wist er ook nog veel te weinig vanaf. Wat ik ervan begrijp kun je door de combinatie met de pomp wel van alles uithalen met pre-infusie, ook als je er nog eens een dimmer aanhangt. Lijkt me een soort super-Lusso. Met de Lusso kun je ook hele goeie shots maken, als je de handigheid eenmaal hebt. Al heb ik wel de indruk dat ik nu met de HG One / L1 combinatie meer details helder kan proeven. Met de beste shots uit de Lusso kon ik genieten van de zuur-zoet-zout-bitter combinaties van het smaakwiel zeg maar, nu begin ik te zien / proeven wat er bedoeld wordt met de woorden in de ringen daaromheen, waar het gaat om kruidig, fruit, noot en dergelijke. Dat kan ook gewoon zijn doordat ik weer verder ben maar ik heb het idee dat het zonder-omhaal werken met deze spullen die veel smaak naar voren brengen ook echt wat moois oplevert.

Mijn vriendin bij wie de Rocket nu al een poos staat heeft hem ook nog niet aangeraakt terwijl ze in haar studententijd wel met dergelijke machines werkte in een café.

[cremalover]

je hebt toch wel een deal kunnen maken met je londinium?
Jij de machine en zij de foto's
Blijft overigens jammer dat jij nooit met een strega hebt gewerkt.
Ik ben benieuwd naar het verschil in 'gevoel'.
Er zijn allemaal lovende verhalen over de Strega maar mijn vriendin raakt hem niet aan..... niet handig dus.

Ik heb met een Idrocompresso gewerkt.De Boscogroep voelt anders aan dan de Strega groep.Ten eerste solider.Dat komt door de vaste lagering.Zit geen beweging in.En op een of andere manier voel je ook dat de groep zwaarder is.

[Spironski]

. Met de beste shots uit de Lusso kon ik genieten van de zuur-zoet-zout-bitter combinaties van het smaakwiel zeg maar, nu begin ik te zien / proeven wat er bedoeld wordt met de woorden in de ringen daaromheen, waar het gaat om kruidig, fruit, noot en dergelijke. Dat kan ook gewoon zijn doordat ik weer verder ben maar ik heb het idee dat het zonder-omhaal werken met deze spullen die veel smaak naar voren brengen ook echt wat moois oplevert.

Het zal zeker te maken hebben met een ontwikkelende smaak. Ikzelf denk ook al die "perifere" smaken te kunnen onderscheiden, terwijl mijn machinerie toch maar bestaat uit een -zij het grote- platteschijvenmaler en een alledaagse E61 prosumer.

Maar zeker geloof ik ook dat het een stuk aan de apparaten ligt. Vaak is het toch zo bij die echt heel mooie apparatuur, of het nu gaat om een camera met lenzen, een prachtige versterker met geweldige luidsprekers, of zoals hier espresso-apparaat en maler, dat je op het laatst net die subtiele details, diepte, kleuren en nuances naar voren weet te halen die je daarvoor niet tegenkwam?

Het gaat dan absoluut gezien misschien om niet eens zo heel veel, maar het zijn wel die "laatste procenten" die je zoveel genot kunnen geven.

[cremalover]

. Met de beste shots uit de Lusso kon ik genieten van de zuur-zoet-zout-bitter combinaties van het smaakwiel zeg maar, nu begin ik te zien / proeven wat er bedoeld wordt met de woorden in de ringen daaromheen, waar het gaat om kruidig, fruit, noot en dergelijke. Dat kan ook gewoon zijn doordat ik weer verder ben maar ik heb het idee dat het zonder-omhaal werken met deze spullen die veel smaak naar voren brengen ook echt wat moois oplevert.

Het zal zeker te maken hebben met een ontwikkelende smaak. Ikzelf denk ook al die "perifere" smaken te kunnen onderscheiden, terwijl mijn machinerie toch maar bestaat uit een -zij het grote- platteschijvenmaler en een alledaagse E61 prosumer.

Maar zeker geloof ik ook dat het een stuk aan de apparaten ligt. Vaak is het toch zo bij die echt heel mooie apparatuur, of het nu gaat om een camera met lenzen, een prachtige versterker met geweldige luidsprekers, of zoals hier espresso-apparaat en maler, dat je op het laatst net die subtiele details, diepte, kleuren en nuances naar voren weet te halen die je daarvoor niet tegenkwam?

Het gaat dan absoluut gezien misschien om niet eens zo heel veel, maar het zijn wel die "laatste procenten" die je zoveel genot kunnen geven.

Ik durf het nog sterker te stellen.Nl dat het grootste deel zelfsuggestie is.Zeker als de apparatuur nieuw is.Ik merk het bij iedere nieuwe aankoop die ik gedaan heb.Als ik dan achteraf twee apparaten wat intensiever met mekaar ga vergelijken is het verschil minder.Ik hoop binnenkort een Bosco Sorrento te gaan testen.Neem mijn eigen bonen mee en ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken.Zelfde groep weer als de L1.

Maar andere factoren werken naar mijn mening veel sterker .Zo bijvoorbeeld leeftijd van de koffie.
Drink nu een cappu van bonen die 8 dagen oud zijn.De verandering die de bonen de laatste twee dagen in smaak doorgemaakt hebben is verbazingwekkend.

Maar met de HG One 83mm en L1 kun je nu wel het materieel uitsluiten.This is it.Er is niets meer boven.
Als je bonen vers zijn en het smaakt niet weet je een ding nu zeker.Nl dat je er niets van kunt.

[@3aan]

Maar andere factoren werken naar mijn mening veel sterker .Zo bijvoorbeeld leeftijd van de koffie.
Drink nu een cappu van bonen die 8 dagen oud zijn.De verandering die de bonen de laatste twee dagen in smaak doorgemaakt hebben is verbazingwekkend.

Maar met de HG One 83mm en L1 kun je nu wel het materieel uitsluiten.This is it.Er is niets meer boven.
Als je bonen vers zijn en het smaakt niet weet je een ding nu zeker.Nl dat je er niets van kunt.

Is dat ten Favore of ..... ?

Persoonlijk vindt ik de meeste bonen pas echt op smaak na een week+ dat is ook te merken na de reacties van m'n vrouw dan wordt de echte optimale smaak na een week of drie na branding weer minder, dit gebeurt geleidelijk.

Ook mij overkomt het natuurlijk weleens dat ik te laat ben met branden en dan merk je dat soort dingen het beste op.

[Erik82]

Blijkbaar een kwestie van smaak. Veel bonen vind ik na 3-4 dagen beter smaken dan na 8-10 dagen. De laatste tijd is dit voor mij beter merkbaar met de HG One omdat het makkelijk is om tussen verschillende koffies te wisselen en ik dus vaker afwissel en de bonen langer meegaan. Niet langer meer één soort bonen opmaken voordat je aan de andere soort begint. Denk wel dat we het er over eens zijn dat na meer dan 2,5-3 weken de smaak achteruit gaat.

[kilo]

Ik laat de bonen tegenwoordig een week rusten na branden. Vindt de smaak dan beter dan na vier dagen. De versheid en de soort boon zorgen bij mij voor de meeste smaakverschillen. Maar er zijn zoveel interacterende variabelen. Ik maak misschien 1 op de 5 keer een "godshot", waarbij alles klopt. Crema, stroperig, verhouding zoetzuur,bitter, chocolade, noten en dergelijke. En als ik daarna dat probeer te herhalen, alles constant houdende, lukt dat meestal toch niet. Het blijft iets mysterieus voor mij, die espresso. Ik vind de L1 wel prachtig, verleidelijk in de mooie foto's die we zien. Maar zou ik daardoor 2 op de 5 " godshots" maken? Denk ik eigenlijk niet.
Ben eigenlijk wel benieuwd hoe het bij jullie zit m.b.t de verhouding matige, goede en excellente shots..
Bij mij schat ik dat op 30/50/20.

[cremalover]

Ik maak nu 20 jaar espresso.Heb een keer een godshot gehad.

[Erik82]

In 1,5 jaar tijd wellicht een paar godshots gehad. Het aantal goede shots is nu wel erg hoog. Hierbij denk ik dat vooral de maler wel een groot aandeel heeft en daarna de machine. Dit natuurlijk wel met een goede techniek.