Re: De sfeer op het forum deel 2
Geplaatst: zo 03 aug 2014, 23:35
Mbt. die handleiding sluit ik me volledig bij Spironski aan. Het feit dat de handleiding door sommige mensen niet wordt gelezen, betekent natuurlijk niet dat deze niet door de meerderheid wel wordt gelezen. Ik denk dan ook zeker dat het een soort 'gecondenseerde (basis)kennis' is van dit forum, en absoluut waardevol.
Het grotere probleem is volgens mij dat de ervaringswereld van de 'leek' helemaal niet de ervaringwereld van een leek is: de 'leek' denkt vaak al heel veel te weten over espresso ("ja, dat is die hele sterke koffie, die moet met 15 bar druk en kokend water gezet worden en dan het liefst door een Bialetti met twee schepjes suiker!"). Die ideeën zitten al sterk verankerd in het hoofd, en dat is niet gek: iedereen wordt de godsganse dag gevoed met onzin over koffie (doe de tv aan, loop door de supermarkt, kijk naar ketens die zichzelf verkopen met 'goede koffie'. En iedereen zet het toch? iedereen heeft de lekkerste thuis, grootmoeders oude recept. En zelfs "op vakantie in het "walhalla van de koffie", Italië, krijg je ook wel eens een matig bakkie voorgeschoteld... of nog sterker, loop bij de 'koffiespecialist' naar binnen, en je krijgt een dure Jura met matige koffie en er word je verteld dat je de beste koffie ter wereld in je handen hebt).
Of je nu wilt of niet, al die informatie neem je langzaam maar zeker in je op. Juist omdat er zo ontzettend veel onzin over koffie ronddwaalt in de 'gewone wereld', is het soms erg moeilijk aan te nemen dat die ingesleten ideeën/gewoontes helemaal niet zo goed zijn en die los te laten. Het is voor veel mensen erg moeilijk om te horen dat je iets al jarenlang eigenlijk helemaal niet zo goed doet (en al helemaal niet als je daar jarenlang eigenlijk best wel van hebt genoten!). Zodra die mensen (zeker op een niet-constructieve toon) horen dat ze waarschijnlijk een slechte kop koffie zetten, ondersteund door voor hun volstrekt onbegrijpelijke argumenten (want nog nooit van gehoord: koffie kun je toch ook gemalen kopen in de super? Waarom dan zelf een maler?), krijgen ze snel de neiging om in de verdediging te schieten en soms andersom aan te vallen (man, je hebt mijn koffie nog nooit geproefd, je weet niet waar je het over hebt!) in plaats van iets aan te nemen van die persoon.
Is het dan de "gewone beginner met ingesleten, maar matige ideeën over koffie" kwalijk te nemen dat deze moeite heeft die los te laten? Ik denk (persoonlijke mening dus): niet zonder meer... Enerzijds, zoals ik al schreef, worden we gebombardeerd met matige ideeën over koffie, die nu eenmaal naar binnen sijpelen. Dat mensen dus die ideeën hebben over koffie in eerste instantie, valt ze nauwelijks te verwijten. En anderzijds: we worden in onze maatschappij nu eenmaal opgevoed en geleerd om onze eigen ideeën te hebben over dingen en vooral zelfvertrouwen te hebben; onzekerheid tonen in iets wordt niet/steeds minder gewaardeerd of wordt gezien als zwakte. Dus ja, die houding is volgens mij niet volstrekt idioot of onbegrijpelijk; sterker nog, deze is best begrijpelijk.
Maar aan de andere kant: hoeveel geduld valt redelijkerwijs te verwachten van mensen jouw vragen al honderd keer hebben beantwoord? En mogen we van mensen die een vraag stellen niet altijd verwachten dat ze antwoorden ook willen accepteren, ook als dat antwoord niet altijd is wat ze het beste uitkomt (lees: niet is dat ze het altijd al geweldig hebben gedaan)? Dat hoort toch bij het stellen van vragen, dat je soms een antwoord krijgt dat je niet bevalt?
De ideale oplossing zou zijn dat iedereen perfect een onderscheid tussen 'kwalitatief goede koffie' en 'subjectief/goed genoeg voor mij' hanteert, maar dat is nu eenmaal niet zo. Mensen denken nu eenmaal standaard dat 'wat ik lekker vind == goede kwaliteitskoffie'.
Ik zie het daarom als schipperen tussen twee uitersten. Ik wil mensen niet afkappen omdat ze bepaalde matige ideeën hebben of omdat ze daar tot op zekere hoogte aan vastklampen. Aan de andere kant, te veel vastklampen aan die ideeën, of afreageren op forumleden die ze vertellen dat ze het fout hebben, werkt ook niet.
(okee, langere post geworden dan de bedoeling was.)
Het grotere probleem is volgens mij dat de ervaringswereld van de 'leek' helemaal niet de ervaringwereld van een leek is: de 'leek' denkt vaak al heel veel te weten over espresso ("ja, dat is die hele sterke koffie, die moet met 15 bar druk en kokend water gezet worden en dan het liefst door een Bialetti met twee schepjes suiker!"). Die ideeën zitten al sterk verankerd in het hoofd, en dat is niet gek: iedereen wordt de godsganse dag gevoed met onzin over koffie (doe de tv aan, loop door de supermarkt, kijk naar ketens die zichzelf verkopen met 'goede koffie'. En iedereen zet het toch? iedereen heeft de lekkerste thuis, grootmoeders oude recept. En zelfs "op vakantie in het "walhalla van de koffie", Italië, krijg je ook wel eens een matig bakkie voorgeschoteld... of nog sterker, loop bij de 'koffiespecialist' naar binnen, en je krijgt een dure Jura met matige koffie en er word je verteld dat je de beste koffie ter wereld in je handen hebt).
Of je nu wilt of niet, al die informatie neem je langzaam maar zeker in je op. Juist omdat er zo ontzettend veel onzin over koffie ronddwaalt in de 'gewone wereld', is het soms erg moeilijk aan te nemen dat die ingesleten ideeën/gewoontes helemaal niet zo goed zijn en die los te laten. Het is voor veel mensen erg moeilijk om te horen dat je iets al jarenlang eigenlijk helemaal niet zo goed doet (en al helemaal niet als je daar jarenlang eigenlijk best wel van hebt genoten!). Zodra die mensen (zeker op een niet-constructieve toon) horen dat ze waarschijnlijk een slechte kop koffie zetten, ondersteund door voor hun volstrekt onbegrijpelijke argumenten (want nog nooit van gehoord: koffie kun je toch ook gemalen kopen in de super? Waarom dan zelf een maler?), krijgen ze snel de neiging om in de verdediging te schieten en soms andersom aan te vallen (man, je hebt mijn koffie nog nooit geproefd, je weet niet waar je het over hebt!) in plaats van iets aan te nemen van die persoon.
Is het dan de "gewone beginner met ingesleten, maar matige ideeën over koffie" kwalijk te nemen dat deze moeite heeft die los te laten? Ik denk (persoonlijke mening dus): niet zonder meer... Enerzijds, zoals ik al schreef, worden we gebombardeerd met matige ideeën over koffie, die nu eenmaal naar binnen sijpelen. Dat mensen dus die ideeën hebben over koffie in eerste instantie, valt ze nauwelijks te verwijten. En anderzijds: we worden in onze maatschappij nu eenmaal opgevoed en geleerd om onze eigen ideeën te hebben over dingen en vooral zelfvertrouwen te hebben; onzekerheid tonen in iets wordt niet/steeds minder gewaardeerd of wordt gezien als zwakte. Dus ja, die houding is volgens mij niet volstrekt idioot of onbegrijpelijk; sterker nog, deze is best begrijpelijk.
Maar aan de andere kant: hoeveel geduld valt redelijkerwijs te verwachten van mensen jouw vragen al honderd keer hebben beantwoord? En mogen we van mensen die een vraag stellen niet altijd verwachten dat ze antwoorden ook willen accepteren, ook als dat antwoord niet altijd is wat ze het beste uitkomt (lees: niet is dat ze het altijd al geweldig hebben gedaan)? Dat hoort toch bij het stellen van vragen, dat je soms een antwoord krijgt dat je niet bevalt?
De ideale oplossing zou zijn dat iedereen perfect een onderscheid tussen 'kwalitatief goede koffie' en 'subjectief/goed genoeg voor mij' hanteert, maar dat is nu eenmaal niet zo. Mensen denken nu eenmaal standaard dat 'wat ik lekker vind == goede kwaliteitskoffie'.
Ik zie het daarom als schipperen tussen twee uitersten. Ik wil mensen niet afkappen omdat ze bepaalde matige ideeën hebben of omdat ze daar tot op zekere hoogte aan vastklampen. Aan de andere kant, te veel vastklampen aan die ideeën, of afreageren op forumleden die ze vertellen dat ze het fout hebben, werkt ook niet.
(okee, langere post geworden dan de bedoeling was.)