Paar weken geleden raasde een hevige storm over Nederland wiens naam ik inmiddels al weer vergeten ben. Behalve een lek dak ging er ook weer een boom om. Daar ik net een Carpaal Tunnel Syndroom OP achter de rug had heb ik die boom maar een paar weken laten liggen.
Maandag de stoute schoenen aangetrokken en maar eens aan die boom begonnen. Wel iets te vroeg naar de mening van mijn behandelend arts maar op een gegeven moment zul je moeten.
Bleek alles bij mekaar toch een kuub of 8 aan takkenmateriaal te zijn.
Nu wist ik dat de lokale vuilverwerker sedert een paar jaren ook geld vroeg voor tuinafval. Twee kuub is gratis. Iedere 1/2 kuub boven de eerder vermelde twee kosten 15 euro!
Daar het geld me niet op de rug groeit dacht ik eerst nog om het spul met 4x rijden aan te bieden bij de vuilverwerker. Maar toen bedacht ik dat mijn gemeente ook veel ophef over milieu en duurzaamheid maakt dus het maken van meerdere tochtjes leek me niet in dit beleidskader te passen.
Dus maar eens gaan bellen met de gemeente. Dit doe ik niet lichtzinnig daar ik weet dat dit tegenwoordig een gruwel is.Waar je 30 jaar geleden nog rustig een gemeentehuis binnen liep en binnen 5 minuten met de desbetreffende ambtenaar met een kop oploskoffie in je hand je probleem kon bespreken behoort dat tegenwoordig niet meer tot de mogelijkheden.
Door schaalvergroting,sluiting van gemeentehuizen en het vergroten van gemeentegrenzen met onoverzichtelijke agglomeraties tot gevolg gaat tegenwoordig alles goedkoper en efficienter.
Zodoende had ik na drie dagen tevergeefs bellen( 12x bleek de dienstdoende ambtenaar niet aanwezig ) op dinsdag eindelijk een ambtenaar aan de lijn die bekend was met de materie waar het om draaide. Bleek een meedenkend type en ze ging haar best voor me doen.
Blij verrast werd ik al na 5 minuten teruggebeld en ze had iets voor me geregeld. Ze had gebeld met het stortbedrijf en ik hoefde mijn krenteken maar achter te laten en ze wisten overal van.
Ik kon mijn afval gratis afleveren. Een uitzonderingspositie!! Het gezonde verstand had overwonnen. Mijn vertrouwen in de lokale overheid was volledig terug.
Dit bleek echter van korte duur. Aangekomen bij de stortplaats wist men van niks. De ambtenaar aan de poort wist niets van een kenteken en wilde weinig voor me betekenen. Na enig aandringen mijnerzijds ging hij toch maar eens voor me bellen. Aan de andere kant van de lijn kon men zich opeens vaag iets herinneren over iemand uit een andere gemeente die toch zijn rotzooi ter plekke wilde aanbieden. Ik nog heel eerlijk iets roepen van "Nee dat ben ik niet " maar dat werkte averechts. Men was er klaar mee. Na nog meer aandringen wilde men uiteindelijk toch een uitzondering maken en ik mocht mijn takken kwijt.
Tijdens het lossen kwam eer een andere ongelukkige met een joekel van een aanhanger naast me staan en tijdens het uitladen vroeg ik hem wat hem dat grapje wel niet gekost had.
Tot mijn verbazing zei hij dat het gratis was. Ik zei nog iets van dat op de website van het stort een prijs vermeld stond maar die regeling bleek al een jaar geleden afgeschaft te zijn daar mensen hun rotzooi massaal in de natuur gingen dumpen.
Toevallig kwam de beheerder aan lopen en toen ik hier naar vroeg zei hij dat het inderdaad gratis was.
Vijf minuten eerder moest ik de man nog overtuigen om me gratis te laten storten. Terwijl het gratis bleek te zijn.
De moed zakte me in de schoenen. Vervolgens ontkende hij dat het op de website vermeld stond. Toen ik hem de pagina liet zien hoorde ik wat gemompel uit zijn in zijn kraag verscholen mond en strompelde hij weg.
2022. Drie ambtenaren werken aan een oplossing voor een niet bestaand probleem en kennen hun eigen regelgeving niet.
Ik ben weer terug bij af. Vertrouwen in de overheid is nu weer tot het nulpunt gedaald. Kelvin. Niet Celcius.Ze kunnen het rambam krijgen.
️
