Je moet het in feite zien als ingrediënten. Wanneer men bij een recept zegt "neem een bepaalde hoeveelheid ingrediënten en voeg deze toe aan het water om soep te verkrijgen" dan kun je je afvragen of men daarbij doelt op prei, erwten of stukjes kip, omdat men dan weet wat voor soep men kan verwachten. Kippensoep, snert of een bouillon met prei erin.
Indien je ziet dat er een zekere hoeveelheid 'parts per million' van 'iets' in het water zit, dan weet je natuurlijk nog niet of dat kip is of prei.
Dat is in zekere zin de meer populair wetenschappelijke uitleg. Dan begrijp je het principe beter.
Indien je bepaalde mineralen, die normaliter de espressomachine behangen met kalkgesteente, door het filter laat vervangen door mineralen die geen schade berokkenen, dan telt een ppm meter nog steeds een x aantal deeltjes, maar die zijn dan anders van karakter, machinevriendelijke deeltjes zeg maar.
En voor de smaak van de espresso is het wel fijn een aantal van die deeltjes in het water te houden, dan extraheert de 'koffie-soep' beter dan wanneer er geheel kaalgevreten water door de puck sijpelt, zo zou men het zich kunnen voorstellen. Vandaar ook dat er soms een bypass op het filter zit, zodat je wel wat weghaalt en vervangt maar toch ook wat laat zitten.
Enfin, ik zou zo een hele presentatie kunnen houden over het onderwerp. Niet dat men daar geweldig veel wijzer van wordt maar gek genoeg geldt dat voor bijna alle uitgebreide verhalen over water voor koffie, zelfs het 'wetenschappelijke' werkje dat er vorig jaar over is verschenen.
Daar las ik een mooi stuk over.
