Na mijn laatste skivakantie een paar pakken van deze melk meegenomen uit de Spar in Oostenrijk.
https://www.milch.com/de/premium/premi ... -fett-382/
Ik vond hem verrassend lekker. Vooral het idee dat de melk van koeien komt die de alpenwei bevolken maakt me al vrolijk. Mooi uitzicht, sappige weides. Gelukkige koeien, denk ik dan. Heel wat anders dan de koeien-gevangenissen die je hier veel ziet (daarom kies ik i.i.g bio-melk).

Leuk, zo'n gevoel en zulke gedachten zou ik er ook bij kunnen hebben.
Ik ben grootgegroeid op een boerderij met melkkoeien (jaren '50 en '60). De koeien werden nog met de hand gemolken en als de melkemmer vol was werd die door de zeef in de melkbus gegoten. Dat schuim dat op de zeef zat, heerlijk!

Leuk!

In 1980-82 woonde ik met gezin in een woongroep. Wie aan de beurt was om melk te halen ging op een grote zware fiets met in elke degelijke fietstas een enorme emmer naar een boerenland in de buurt wanneer er werd gemolken en dan kochten we beide emmers vol. Als de deksels goed genoeg waren gesloten kwam dat ook allemaal mee naar huis, waar we het voor in de koffie gebruikten, de room ervan ook weleens als slagroom, en met het meeste maakten we yoghurt in een hooikist, met biogarde als 'starter'. Na een aantal rondes werd de yoghurt dan heel zuur en dun en kochten we een nieuw bekertje biogarde als starter.

Mooi verhaal. Gebruik je nu nog verse melk?
We hebben in plaats van emmers, een aantal glazen flessen met dop. Dan fietsen we naar de biologische boer voor verse melk. Die heeft daar een mooie tapmachine voor. Erg lekker.
Vorig najaar echter merkten we dat het opschuimen niet meer lukte. Waarschijnlijk was de melk te vet, doordat de koeien op stal stonden.
Binnenkort weer eens proberen.

Frup schreef: ma 02 mei 2022, 20:47 Mooi verhaal. Gebruik je nu nog verse melk?

Als lang niet meert van de boer, dat was alleen tijdens die paar jaar in de woongroep waar we ook omstebeurt een stuk of zes grote zuurdesembroden bakten, en we hadden kippen in een kippenhok van wilgentenen.

Sinds een tijdje gebruik ik alleen nog havermelk.

fransg schreef:Leuk!

In 1980-82 woonde ik met gezin in een woongroep. Wie aan de beurt was om melk te halen ging op een grote zware fiets met in elke degelijke fietstas een enorme emmer naar een boerenland in de buurt wanneer er werd gemolken en dan kochten we beide emmers vol. Als de deksels goed genoeg waren gesloten kwam dat ook allemaal mee naar huis, waar we het voor in de koffie gebruikten, de room ervan ook weleens als slagroom, en met het meeste maakten we yoghurt in een hooikist, met biogarde als 'starter'. Na een aantal rondes werd de yoghurt dan heel zuur en dun en kochten we een nieuw bekertje biogarde als starter.

Indrukwekkend!

In 80 - 82 woonde en werkte ik in Guinee Bissau en met mij zo'n 20 andere Nederlanders met of zonder gezin. Zelfde tijdsgeest dus wij maakten daar ook onze eigen yoghurt. Dat ging bijna vanzelf. De melk kochten we in de ochtend vrij vroeg van de vrouwen die langs ons huis naar de markt liepen. Aangezien de stroom meer uitviel dan gewoon stroomde werd de melk vanzelf yoghurt.

Ha ha, mooie verhalen….

Beging 90er jaren woonde ik, met m’n vrouw en (later) 2 kinderen, in het voormalige Transkei, in Zuid Afrika.
President Mandela is daar geboren en ook begraven.

Daar maakten we ook onze eigen yoghurt, op de manier zoals Frans beschrijft.
We woonden en werkten op een ziekenhuis terrein en ik werkte samen met mannen van de technische dienst; de workshop.
We kregen iedere dag eten en ook melk mee vanuit het ziekenhuis.

Die melk kwam in ongekoelde tankwagens uit de hoofdstad, zo’n 100 km verderop en voornamelijk over zandwegen.
Op z’n best was de melk erg zure karnemelk, maar meestal was het veel erger, met dikke zure klodders die erin dreven…..
Lekker was het nooit, maar ik ben er ook nooit ziek van geworden.

Ook nu nog zal ik niet snel melk weggooien, omdat het niet meer goed is…..

Ik heb nooit yoghurt gemaakt. Was in die periodes vooral bezig met studeren en het studentenleven in Amsterdam.
Maar ik geniet van jullie mooie verhalen. Bij deze dus enkele 'likes'.

In '80-82 gaf mijn vader met een flinke slok op in de Ringo Bar van Veenklooster zijn eerste knipoog aan mijn inmiddels moeder.