Frup schreef:Ja, met 1x 500 gr.

Aha das Original

️

omeCoffee schreef:Ik ben wel benieuwd of er inderdaad afwijkingen werden gevonden.

Hoe gaat dat kalibreren eigenlijk? Zie je wat de maler weegt en corrigeer je dat dan? Molen weegt het gewicht en zegt “hmm, 499 gram” en de kalibrant zegt “nee hoor, dit is dus 500 gram”, “aha, dan pas ik dat even aan” zegt de molen. Zoiets?

Ik wil het eigenlijk ook niet weten. Hoe ik het me voorstel is veel te leuk.

Maar ik ben dus wel benieuwd of er afwijkingen werden gevonden.

Ik ben, wellicht onjuist, ervan uitgegaan dat het gewicht dat je gebruikt ook daadwerkelijk 500 gram moet zijn. Je hebt bedrijven die o..a
hun beroep hebben gemaakt van het maken van geijkte gewichten ten bewijze waarvan waar je ook gecertificeerde meetrapporten bijgeleverd krijgt. Dat gebeurt ook bij dure moment
sleutels. Als de molen dan aangeeft dat het 488 ipv 500 is, dan is er wat mis met je molen. Hoe je dat dan weer corrigeert weet ik niet. Maar zo is dat volgens mij.

️

Dat hebben wij toch gezien op de 2 filmpjes, hoe hij zichzelf ijkt. Dat is alle info die er is.

Dan zou ik die kunnen kijken maar dan is de hele romantiek ervan weg. Dus ik laat het hierbij.

Overigens moeten geijkte gewichten zo nu en dan opnieuw geijkt worden. Door oxidatie, hoe gering ook, verandert het gewicht van het gewicht. Dat zal je in de koffie niet terug proeven.

omeCoffee schreef: do 06 nov 2025, 09:23 Door oxidatie, hoe gering ook, verandert het gewicht van het gewicht. Dat zal je in de koffie niet terug proeven.

Precies, heel veel maakt het ook niet uit. Je proeft of het lekker is en in de loop van de tijd krijg je door of je meer maalsel nodig hebt of fijner moet malen, of met minder druk / temp de espresso eruit knijpen.

Leuk is het af en toe wel om met die techniek heel precies te doen. Dat leidt af van alledaagse beslommeringen en het id daardoor een meditatieve handeling.

omeCoffee schreef:Dan zou ik die kunnen kijken maar dan is de hele romantiek ervan weg. Dus ik laat het hierbij.

Ga maar ergens anders romantisch zitten doen.

bobbee schreef: do 06 nov 2025, 09:44

omeCoffee schreef:Dan zou ik die kunnen kijken maar dan is de hele romantiek ervan weg. Dus ik laat het hierbij.

Ga maar ergens anders romantisch zitten doen.

Romantiek zit overal in, ook in weegarmen van malers.

Wat je vaak hoort is dat mensen aan de waterkraan antwoorden vinden voor urgente levensvragen. Dat gaat zo: je laat de kraan zachtjes stromen, niet druppelend maar net wat meer, wat men "murmelen" noemt. Dan concentreer je je op je levensvraag (zal ik mijn vrouw verlaten of mijzelf van kant maken, dergelijke praktische zaken waar iedereen weleens over denkt) en als je lang genoeg luistert naar het 'murmelen' dan ontwaar je er gemompel in en komen er enkele woorden doorheen en die moet je dan ter harte nemen.

Hetzelfde kan bij sommige malers als die zo open zijn in de maalkaken dat je het gekraak goed kan horen. Ook dat geluid kan voor een hooggevoelige luisteraar boodschappen dragen.

Misschien is dat eigenlijk niet romantisch maar gewoon 'old school' luisteren naar wijze raad komende van de natuurelementen zoals daar zijn wind, water en maler.

fransg schreef:

omeCoffee schreef: do 06 nov 2025, 09:23 Door oxidatie, hoe gering ook, verandert het gewicht van het gewicht. Dat zal je in de koffie niet terug proeven.

Precies, heel veel maakt het ook niet uit. Je proeft of het lekker is en in de loop van de tijd krijg je door of je meer maalsel nodig hebt of fijner moet malen, of met minder druk / temp de espresso eruit knijpen.

Leuk is het af en toe wel om met die techniek heel precies te doen. Dat leidt af van alledaagse beslommeringen en het id daardoor een meditatieve handeling.

Meer je gevoel laten meewegen. En je zintuigen. Daar hou ik ook van. Vandaar een hevel.

Ik denk bij maten en gewichten en dergelijke altijd, het is ook maar een keer door iemand bepaald. “Zo, dit is een kilo”. Voor hetzelfde geld is het 983 gram en beweren wij al eeuwen dat het een kilo is. Dat zet alles op losse schroeven. Dan kan het zomaar zijn dat je altijd veel te hard rijdt, te weinig betaalt voor je pak melk omdat er een liter in zit die eigenlijk wat meer is dan wij denken.

Zo, dat was leuk. Het is weer rustig in mijn hoofd.

fransg schreef:

bobbee schreef: do 06 nov 2025, 09:44

omeCoffee schreef:Dan zou ik die kunnen kijken maar dan is de hele romantiek ervan weg. Dus ik laat het hierbij.

Ga maar ergens anders romantisch zitten doen.

Romantiek zit overal in, ook in weegarmen van malers.

Wat je vaak hoort is dat mensen aan de waterkraan antwoorden vinden voor urgente levensvragen. Dat gaat zo: je laat de kraan zachtjes stromen, niet druppelend maar net wat meer, wat men "murmelen" noemt. Dan concentreer je je op je levensvraag (zal ik mijn vrouw verlaten of mijzelf van kant maken, dergelijke praktische zaken waar iedereen weleens over denkt) en als je lang genoeg luistert naar het 'murmelen' dan ontwaar je er gemompel in en komen er enkele woorden doorheen en die moet je dan ter harte nemen.

Hetzelfde kan bij sommige malers als die zo open zijn in de maalkaken dat je het gekraak goed kan horen. Ook dat geluid kan voor een hooggevoelige luisteraar boodschappen dragen.

Misschien is dat eigenlijk niet romantisch maar gewoon 'old school' luisteren naar wijze raad komende van de natuurelementen zoals daar zijn wind, water en maler.

Dankjewel! Toch prachtig als je dat kunt.
Zo kijk ik graag naar wolken om te zien wie er in de buurt zijn. En wat ze doen:

omeCoffee schreef: do 06 nov 2025, 10:10 Zo, dat was leuk. Het is weer rustig in mijn hoofd.

Gelukkig maar. Daarom maak ik me ook niet druk om één tiende gram méér of minder.
Consistentie vind ik veel belangrijker. En consistent is Etzi.
Smakelijk! Ben zojuist weer aan de Costa Rica begonnen.

Groeten aan de beer en olifant.