Re: De Italiaanse smaak die een cultstatus kreeg - Saka caffè

31
Ook ik ben er mee bezig, hoor. De hopper van de Baratza Sette volgegooid en met de stoute schoenen aan, op een laat tijdstip aan de Robusta-koffie, haha. Voor mij is dit ook een leerzaam geval, want ik heb de Sette nog niet zo lang. Ik ben begonnen met de Saka, met het gevoel dat ik met de conische schijven van de Sette wel meteen goed zou zitten en een dikke, stroperige koffie zou krijgen. Het leek me een goede combinatie, die twee.

Ik heb er inmiddels zo’n 15 kopjes van gezet. Ik krijg de scherpe randjes er niet af. De smaak is iets te pittig, iets wat je normaal gesproken wel herkent bij Italiaanse koffie, maar niet zo.

Nu heb ik er eentje geprobeerd op de DF83V. Ook bij mij was het toen iets te grof, maar de smaak was meteen al veel beter. De scherpe randjes zijn zachter geworden en overgegaan in andere tonen, waarin ik ook karamel herken.
Espressomachine: Strietman CT1
Maler: DF83V SSP(Lab Sweet) & Baratza sette 270 WI & 1zpresso ZP6 & pre-order Kafatek Monolith Titan SDRM

Re: De Italiaanse smaak die een cultstatus kreeg - Saka caffè

36
fuel schreef: za 07 jun 2025, 08:57 Leuk. De volgende keer doe ik ook mee.
Zou een lagere ratio aanhouden Rosanne maar misschien is dat ook eigen voorkeur.
Zelf zit ik meestal rond de 1:1.5 Ratio tot echt max 1:2
Ook ik vind 1 : 2 max.

Nu met de Saka ook zijn de lekkerste kopjes op die ratios
Espressomachine: Strietman CT1
Maler: DF83V SSP(Lab Sweet) & Baratza sette 270 WI & 1zpresso ZP6 & pre-order Kafatek Monolith Titan SDRM

Re: De Italiaanse smaak die een cultstatus kreeg - Saka caffè

38
nicholas schreef: wo 28 mei 2025, 18:37 Benieuwd hoe jullie de Saka Caffè ervaren
Ik zit er zelf aan te denken om binnenkort wat te bestellen om het eens te proberen.

Hebben jullie toevallig nog aanraders voor goede donkergebrande bonen? Ik merk dat die lastig te vinden zijn. Af en toe kom je ze nog tegen bij wat meer traditionele koffieadressen, maar dan zijn ze helaas vaak niet echt vers meer.

Een van mijn verrassende favorieten in Nederland is de Coffeecompany. In eerste instantie verwachtte ik er niet veel van, omdat het meer oogt als een keten in de stijl van Starbucks. Maar ze maken daar een mooi onderscheid tussen oldschool en newschool espresso, oftewel donker en licht gebrand. De oldschool variant is eigenlijk altijd goed in balans, precies zoals je een klassieke espresso zou verwachten.

De beste espresso die ik ooit heb geproefd en zelf heb gezet was een medium tot donker gebrande Yirgacheffe. Na talloze mislukte shots besloot ik op een gegeven moment mijn molen zonder nadenken grover af te stellen. Zonder iets af te wegen gooide ik alles in een overvolle portafilter en het met een vinger glad te strijken. Tot mijn verbazing kreeg ik een stroperige ristrettoachtige godshot, boterzacht met een vleugje zoet fruit aan het eind. Sindsdien probeer ik dat moment te evenaren. Al jarenlang jaag ik op die ene perfecte kop.
segafredo ontermezzo.